Türkiye'de 30'a yakın dil konuşuluyor
Demokratik açılım çerçevesinde RTÜK’ün,
farklı dil ve lehçelerde televizyon ve radyo
yayınlara izin vermesi, Türkiye’de gündelik yaşamda
kaç farklı dilin konuşulduğu sorusunu da gündeme
taşıdı.
Başta Türk Dil Kurumu olmak üzere, Türkiye’deki
dil haritası hakkında net bir rakam verilmese de,
Türkiye'de 3'ü azınlık (Ermenice, Rumca, Modern
İbranice) olmak üzere müstakil olarak 28 kadar dil
konuşuluyor.
Radyo ve Televizyon Üst Kurulu’nun “Türk
Vatandaşlarının Günlük Yaşamlarında Geleneksel
Olarak Kullandıkları Farklı Dil ve Lehçelerde
Yapılacak Radyo ve Televizyon Yayınları Hakkında
Yönetmeliği”ne göre, Türkiye’de konuşulan farklı dil
ve lehçelerde televizyon ve radyo yayınları
yapılabilecek. RTÜK’ün söz konusu kararının ardından
Türkiye’de gündelik yaşamda resmi olarak kaç farklı
dilin konuşulduğu da merak konusu oldu.
ANKA’nın edindiği bilgilere göre, Türkiye’deki
dil haritası hakkında resmi kurumların elinde net
bir rakam bulunmuyor. Ancak dilbilim uzmanları,
Türkiye'de 3'ü azınlık (Ermenice, Rumca, Modern
İbranice) olmak üzere müstakil dil olarak en azından
28 kadar dil konuşulduğunu bildiriyor. Azınlık
dilleri dışındaki Kürtçe, Arapça, Gürcüce ile Lazca,
Abaza gibi Kafkas diller yerel diller sınıfına
girerken, Boşnakça, Kazakça gibi diğer diller ise
toplu göçler sonucunda Türkiye'de konuşulan diller
arasında yer alıyor. Bu da Türkiye’de en azından 28
farklı dilde televizyon ve radyo yayını
yapılabileceği anlamına geliyor.
İşte o diller ve sık konuşulduğu
bölgeler:
“Abazaca (Sakarya, Düzce);
Abhazca (Sakarya, Düzce);
Adigece (Sakarya, Düzce, Kahramanmaraş,
Kayseri, Çorum, Tokat); Arapça (Hatay, Adana, Mersin, Mardin, Siirt, Şırnak,
Gaziantep, Batman, Diyarbakır, Şanlıurfa);
Arnavutça (İstanbul, Bursa, Kırklareli,
İzmir); Avarca (Sivas, Tokat,
Kahramanmaraş); Azerice (Bayburt,
Kars, Iğdır); Boşnakça (İstanbul,
Adapazarı, İzmir, Manisa, Bursa); Pomakça
(Çanakkale, Gönen-Erdek, Edirne, Kırklareli
muhacirlerince); Çingene dili (Batı
Türkiye-Edirne, Tekirdağ, İstanbul);
Ermenice (İstanbul, Hatay, Sivas, Malatya,
Diyarbakır , Batman); Gürcüce (Artvin, Bursa, Samsun, Ordu, Rize); Hemşince
(Artvin, Rize); Kabardeyce (Kayseri, Kahramanmaraş); Kazakça (Manisa İlinde Salihli, İstanbul ve Kayseri); Kırgızca (Van ve Kars, Muğla); Kırım Tatarcası (Ankara-Polatlı ilçesi Karakuyu köyü-Bursa); Kürtçe (Doğu Anadolu, Güneydoğu Anadolu); Yahudi İspanyolcası (İstanbul); Lazca
(Artvin, Rize, Sakarya, Düzce, Kocaeli,
Yalova, Bursa); Osetçe (Tokat,
Yozgat, Erzurum, Kars, Bitlis, Muğla, Antalya); Özbekçe (Hatay, Gaziantep, Şanlıurfa); Pontusça - Trabzon Rumcası
(Trabzon); Yunanca (İstanbul, Çanakkale, Trabzon, Bursa, İzmir, Hatay); Süryanice (İstanbul, Mardin,
Şırnak); Türkmence (Tokat);
Uygurca (Kayseri, Nevşehir); Zazaca
(Erzincan, Tunceli, Elazığ, Malatya,
Batman).”
(ANKA)
Kaynak: StarGazete.Com
Lazuri.Com - 14.11.2009 |
