Bugün Laz Şairi Helimişi'nin 35. Ölüm Yıldönümü / Lazuri.Com

Bugün Laz Şairi Helimişi'nin 35. Ölüm Yıldönümü / Lazuri.Com

Uyari: Bu sayfada Lazca sözcükler için "Alboni Font"(yazı karakteri) kullanılmıştır. "Windows \ Fonts" dizininde Alboni Font olmayanlar karakterleri yanlış görecektir. Bunun olmaması için Windows\Fonts dizinine [Alboni Font'u buradan yükleyebilirsiniz]. Ayrıntılı bilgi için Lazuri Font ya da LazuriPC sayfamızı okuyunuz.

Bugün Laz Şairi Helimişi'nin 35. Ölüm Yıldönümü

Skidalaşen ma na manöen kebzdi

Man am dunyas em dunyaş derdi var bzdi

Yaşamdan payıma düşeni aldım

Bu dünyada o dünyanın derdini çekmedim

…diye yazmıştı ama bu dünyaya sanki çile doldurmak için gelmişti.

Kendi kaleme aldığı yaşam öyküsünde ve birçok şiirinde bu çilenin izlerini görmek mümkündür.

Türkiye hapishanelerinde,

Sovyet hapishanelerinde,

Sürgünde, Sibirya’nın soğuğunda doldurdu çilesini…

Üstelik Leningrad'da öğrenci iken sağ bacağını kaybetmiş, yaşamının geri kalanını tek bacakla geçirme çilesi de eklenmişti.

Neden bunca çileye katlandığını ise şöyle açıklıyordu Helimişi…

"..Niye böyle hiç bir şey istemeyen bir adam olarak ortaya çıkmıştım ve herkes benden istifade ediyordu? Ya ben ne istiyordum bu dünyadan? Bu kadar acıyı niçin çekmiştim? Evet, ben istiyordum ki her şeyi göreyim, her türlü zorluğu yaşayayım ve bunları yazayım. Benden sonrakiler benim yaşadığım zorlukları, hatalarımı görsünler ve onlar böyle zorlukları yaşamasınlar. Ben bunları anlamak istiyordum, bu yüzden ben zor günlerimi; sürgünde geçirdiğim günlerimi, iyi yaşadığım zamanlardan daha çok seviyorum…"

Helimişi yaşadığı onca sıkıntı ve zulme rağmen hiçbir zaman hayata küsmedi. Tam tersine daha çok bağlandı.

Geleneksel Laz şiirinin ötesinde yazdı Lazca şiirlerini.

Şiirlerinde geçmişini, hayallerini, ideallerini ve Lazları anlattı.

Resimler yaptı. Bir kısmı daha sonra kaybolsa da çok sayıda yağlı boya tabloya imza attı.

Resimlerine de ideallerini işledi. Özlemlerini, hayal kırıklıklarını, inandığı değerleri çizdi.

Lazca şarkılar derledi…

Şarkı sözleri yazdı...

Lazca şarkılar besteledi…

Lazca tiyatro eserleri yazdı…

Lazları anlatan roman yazdı…

Bütün varlığı ile Lazca ve Lazlar için üretti.

Üstelik yaptığı herşeyin tam da farkında olarak…

İnanarak…

Günün birinde bütün bunların Lazlar için çok değerli olacağını bilerek…

Ve yapayalnız, tek başına…

Tiflis'te, üniversite yurdundaki küçük odasında şiirlerini, şarkılarını okudu plaklara. O plakların bir gün Laz gençlerinin eline geçeceğini düşünerek, bilerek.

Şöyle diyordu "Muôat E Süiri" şiirinde...

Ora moxtasen dido mgoraten

Qata nena-çkimi eşaöaraten

Hem oras irik ma miçinaten

Şa mâiraten-i çkva ma e süiri!

Zaman gelecek çok arayacaksınız beni

Her sözümü defalarca yazacaksınız

İşte o zaman tanıyacaksınız beni

Ama beni bulamayacaksınız, ey oğul!

Hep inandığı yoldan yürüdü.

Hiçbir zaman, hiçbir koşulda eğilmedi, bükülmedi.

Yarattığı hiçbir değeri üç kuruşa pazarlamadı; paranın ve gücün uşağı olmadı…