HAYALLERE TANIK OLMAK
Ama şöyle de düşünülebilir; bu koca yerkürede hiç kimse sizin varlığınızdan haberdar değil. Haberdar olsa da varlığınız bir kabul konusu bile değil ve hatta siz farkında olmadan çok zaman evvel anadilinizin ölüm fermanı imzalanmış, geriye sayım çoktan başlamış. Yanılmıyorsam 1992 senesi Aralık ayı olmalı. Lazcanın her geçen gün yok olmakta olduğunun farkına varıldığı ilk zamanlar. Mehmedali Beşli ile tanışalı henüz aylar olmuş, anadilimiz için neler yapabileceğimiz konusunda teatilerimiz devam ediyor. Bir horon, bir de müzik grubu kurulması hususunda görüş birliği içindeyiz. İstanbul üniversitelerinde okuyan Laz gençlerinden oluşan bir horon grubu hali hazırda çalışmalarını sürdürüyor olsa da müzik grubu henüz proje aşamasında bir hayal...
Lazca şarkı söyleyen hiç kimsecikler yok ortalarda. Bir yandan da tanımadığımız birilerinin Lazca şarkı söyleyebileceği yönünde umutlarımız var. En azından bu bir ihtimal. Zaman zaman özellikle demokrat çevrelere yakın müzik gruplarını bu konuda yüreklendirmeye çalıştığımız oluyor, ama nafile...
O dönemde Zuğaşi Berepe'nin akıllarda bile adı yok, hatta hayali bile zor.
***
1992 senesi Aralık ayında İstanbul İnsan Hakları Derneği, Kadıköy Caferağa Spor Salonu'nda bir gece organize ediyor. Mehmedali büyük bir heyecanla haber veriyor geceyi, zira o gecede bir grup tarafından Lazca şarkılar da söylenecektir. Mehmedali ile büyük bir coşku ve heyecanla gidiyoruz geceye, o anı sabırsızlık içinde beklemedeyiz; İstanbul metropolünde birileri Lazca şarkı söyleyecek, biz bunu kulaklarımızla işitecek, gözlerimizle göreceğiz.
O günleri bilmeyenler için bunun pek bir anlamı olmayabilir elbette. Hele hele bugünden bakıldığında bizim heyecanımız kıymetsiz de gelebilir.
Ama şöyle de düşünülebilir; bu koca yerkürede hiç kimse sizin varlığınızdan haberdar değil. Haberdar olsa da varlığınız bir kabul konusu bile değil ve hatta siz farkında olmadan çok zaman evvel anadilinizin ölüm fermanı imzalanmış, geriye sayım çoktan başlamış.
Aslında siz, varken birdenbire yok oluvermişsiniz. Memleketteyken herhangi bir anda tarlada çalışan bir komşunuzun söylediği Lazca bir şarkıyı duyabiliyor iken ve bu rüzgarın esişi, bir tavuğun yumurtlaması kadar normal bir hal iken birdenbire anormal hatta yasaklı olduğunu öğreniyorsunuz bu halin. Yani, siz uyurken köydeki tarla haricinde her yer kamusal alan olmuş da haberiniz yok!
İHD'nin gecesinde bir hayale tanık olduk. Belki üç, belki dört kişilik bir grubun kadın solisti Lazca bir ya da iki şarkı söyledi. İşte o an herşeyin susmasını ve bir tek o Lazca şarkının yer yüzündeki tek ses olmasını istedim. Benimkisi tadına doyamamak mı yoksa tadını alamamak mıydı, bilemiyorum.
Tarihin derinliklerinden gelen bir sesti o!... O sesin sahibi Ardeşenli Mehmedali Beşli'nin ablası Halide'nin sesiydi. Halide ablanın hayatında o anın önemi nedir bilemiyorum ama en azından hayal kurmanın mümkün olduğunu müjdeliyordu bizlere.
***
Zuğaşi Berepe, bir hayalin olabilirliğinin en somut göstergesi oldu. Zaman geldi hayallerimizi zorladı, daha büyük hayallere kapıları, pencereleri açtı.
Kazım Koyuncu başlı başına kendi haliyle sesimiz oldu, bu memleketin her yanına sesini, sesimizi taşıdı. Adam olunabileceğini, adam gibi adam olarak da yaşanabileceğini gösterdi; yüreklere taht kurdu, sevildi, örnek oldu. Konserleri TRT'de yayınlandı.
***
Dün gece (26.04.07) Caferağa'ya çok yakın bir yerde; Kadıköy Halk Eğitim Merkezi'nde bir başka Ardeşenli, Erdal Bayrakoğlu'nun konseri vardı. Hepimiz oradaydık. Kimileri koltuğunda oturdu, kimileri ise horona durdu. Herkes üç saat süren tek kelimeyle başarılı Erdal Bayrakoğlu konserini dinledi. Lazca, Türkçe, Megrelce şarkılar birbirini kovaladı. Rock Laz'a, Laz rocka karıştı, keyifli saatler aldı başını gitti. Rock müziğinin yüksek sounduna İsmanaşi'nin tulum ezgileri, Kurtuluş'un kemençe nağmeleri karıştı. Eminim haykırışlarımız hala atmosferde yankılanıyordur.
Koridorda Chiviyazıları'nın standında Laz kültürüyle ilgili kitaplar sergilendi, satıldı.
Herşey rüzgarın esişi kadar doğal, ahırda inek sağan kadının mırıldandığı şarkı kadar normaldi.
Hepimiz farkında olmasak da bir başka hayalin gerçekleştiğinin tanıklarıydık.
Lazuri.Com / 28.04.2007
Untitled Document
|
