AR GURİŞİ MÇUMALEPE

Ar opuûes dido bağiûu. Eşo iâireûu ki, opuûe çkar var ren do xvala ar didi baği ren. Pukirobas (purkinoras) opuûe mteli pukironi ûu do pukirepeşi şura mendra nuluûu.

Bağepes putxuûes xeleberi üvinöepe. Mutepeşi obiru do oöiüinu ordonari öumandelişen (öumanişen) limcişakis ignapeûu. Stvelis, buûüapeş doloxe dido meyva meşağuûu. Ak ûes gookroneri méxuli, gomöitaneri do loqa uşkiri, mjvaroni peri qomuri.

Mara ar oras berepe koüoibğes (koüibğes) do goşobğes üvinöepeşi yuva: Üvinöepe igzales do var oüoniktes (uüunikûes) bağapeşa.

Komoxtu stveli, eüule qinoba. Xeleri pukirobati komoxtu. Mara bağapes misa ûu, derdoni ûes bağape.

Keçkindes munûurepe, namupe woxle üvinçepek na imxorsûes. Munûurepek uimxorûes purci, pukiri do buûüape. Ûeûeli dgiûes ncaepe, muöo qinobas na renasteri.

Stveli komoxtu. Bağepes varti méxuli, varti qomuri, varti qurâeni, varti mandalina ûu.

***

BİR YÜREĞİN BEKÇİLERİ

Bir köyde çok bağ vardı. Öyle görünüyordu ki, köy hiç yok da büyük bir bağ var. İlkbaharda tamamen çiçekli idi ve çiçeklerin kokusu uzağa gidiyordu. Bağlarda neşeli kuşlar uçuşuyordu.

Onların şarkı ve cikcikleri sabahın tez vaktinden akşama kadar duyuluyordu. Sonbaharda, yaprakların içinde çok meyve doluydu. Burada idiler altınlaşmış, kızarmış ve tatlı elma, yeşil renkli erik. Fakat bir vakit çocuklar toplandılar ve kuşların yuvalarını dağıttılar.

Kuşlar gittiler ve bağa dönmediler. Sonbahar geldi, sonra kış. Sevinçli ilkbahar’da geldi. Fakat bağlar sessizdi, dertliydi bağlar. En önce kuşların yediği kurtçuklar ortaya çıkıverdiler.

Kurtçuklar tomurcuk, çiçek ve yaprakları yiyorlardı. Ağaçlar çıplak duruyorlardı. Kışın olduğu gibi. Sonbahar geldi. Bağlarda ne armut, ne erik, nede üzüm, nede mandalina vardı.

Kaynak Kitap: OÜİTXUŞENİ SUPARA - Majurani Fila- Soxumi- 1937
Mamöarale(yazar): WİÛAŞİ İSKENDERİ