MÇUMALE

Stveli komoxtu. Bağis mçxu do wüaroni (zominoni) uşkiri do méxulepe iâiren.

Üarta ndğas wilupan meyvepe. Mara; ak eüo dido ren ki, oncğonus var naöişenan do tumbepes ,dido uşkiri do méxuli leûaş jin âinan. Limcis, badi Xasani bağişa nulun. Eya mçumale ren. Üarta ndğas, mota muşi Xalidik emus aço oxvewaôûu:

-Ôaôuli, mu iqven, manti vida oçumuşa (oçumaluşa)!

-Nciri komogixtun, var gaçven, mota çkimi!

-Var ôaôuli, nciri var momixtun, var vincir, pçvare!

Xalidik, ar faras dido axvewu. Ûaroniti üayi ûu. Ôaôuli muşi razi diqu do Xalidi oçuşa mendiqonu.

Néas milioni milioni muruéxepe lukunasteri iöven. Tutati extu. Te muşi baği konutanu. Eşo mskva iqu ki, otkute var içoden.

Xalidi, şuroni xomula tipis kocans do muruéxepes owüen. Mu eyma meyna( eşo aşo) muruéxepeş Cumuhuriyetepe renan. Bazepe üvinçis mengapan, bazepe angis. Ehe tuta. Eti mçire, dimargvaleri nunüus mengaps. Xalidik, tutas owüedu owüedu eya didi limoni dvawonu(dawonu). Gowomalu guris kodolingonu, mara xe muşi var meöişun. Muüonariti menceli meçaptuna mutu var iqu, var naöişinu. Xalidik; ar ginâe walami koâiru, kezdu do emute, limoni na dawonu ondi onçxalus kogööüu. Walami monüa na ûuşeni eya üayi var akaçu, xes gamustu do ti muşis maûu. Walami maûuşi, sersi ignu:

-Mu üayi mçumele ûeree(ûerere)!

Xalidik, ôaôuli muşişi sersi içinu. Toli muşi kogonwü. Gowüedu iri üele. Mu tuta, mu muruéxi, çkar mutu var ren. Ndğaleri iqveren.

Ôaôuli muşik âiéineri:

-Mu üayi çvi. Mtugis ar méxuliti var naxvaûu!

***

BEKÇİ

Sonbahar geldi. Bağda kalın ve sulu, elma ve armutlar görülüyor.

Hergün meyveleri topluyorlar. Fakat burada o kadar çok var ki, göndermeye yetiştiremiyorlar ve tümseklerde, çok elma ve armut toprağın üstünde duruyorlar. Akşamüstü, ihtiyar Hasan bağa gidiyor. O bekçidir. Hergün, torunu Halit ona böyle yalvarıyor:

-Dede, ne olur, bende gideyim beklemeye!

-Uykun gelir, bekleyemezsin, torunum!

-Hayır dede, uykum gelmez, uyumam, beklerim!

Halit, bir keresinde çok yalvardı. Havada iyiydi. Dedesi razı oldu ve Halit’i beklemeye götürdü.

Gökte milyon milyon yıdızlar mum gibi parlıyor. Ayda çıktı. Işığı bağı aydınlattı. Öyle güzel oldu ki, söylemekle bitmez.

Halit, kokulu kuru ot’da yatıyor ve yıldızlara bakıyor. Ne öyle ne böyle, yıldızların Cumhuriyetleri var. Bazıları kuşa benziyor, bazıları kaplara. İşte ay. O da geniş, yuvarlak(laşmış) surata benziyor. Halit aya, baktı baktı, onu limon zannetti. Almak geldi içinden, fakat eli yetişmiyor. Ne kadar kuvvet verdiyse’de bir şey olmadı, yetişemedi. Halit; bir uzun sırık gördü, aldı ve onunla, limon zannettiği şeyi silkelemeye başladı. Sırık ağır olduğu için onu iyi tutamadı, elinden kaydı ve kafasına çarptı. Sırık çarpınca, ses duyuldu:

-Ne iyi bekçiymişsin!

Halit dedesini sesini tanıdı. Gözlerini açtı. Baktı her tarafa. Ne ay, ne yıldız, hiçbir şey yok. Gündüz olmuş.

Dedesi gülerek:

-Ne güzel bekledin. Fare bir armutu bile kemiremedi!

Kaynak Kitap: OÜİTXUŞENİ SUPARA - Majurani Fila- Soxumi- 1937
Mamöarale(yazar): WİÛAŞİ İSKENDERİ